Παγκοσμιοποίηση αλλά Στουρνάρα

Η Ελλάδα την εποχή των μνημονίων είναι ένα απέραντο φρενοκομείο όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος εθνάρχης. Κάτι μας είπες θα μου πείτε, αλλά το θέμα δεν είναι αυτό.
Και τα προηγούμενα χρόνια ζούσαμε σε ένα κράτος που εμείς οι πολίτες το ονομάζαμε φρενοκομείο, μπουρδέλο κτλ, αλλά εμείς πάλι, οι τρόφιμοι δηλαδή, θεωρούσαμε ότι έχουμε σώας τα φρένα και ότι δεν μας αξίζει ένα κράτος - τρελάδικο για να ζούμε.

Σε αυτό το κράτος λοιπόν βολευόντουσαν όλοι. Αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι. Και φυσικά οι ακροδεξιοί, οι χουντικοί και οι τέρμα φιλελεύθεροι, που ναι μεν υπήρχαν αλλά δεν έβρισκαν τρόπο να ακουστούν και να προπαγανδίσουν γιατί το σύστημα "δεν τους έπαιζε..."

Και φτάσαμε στην εποχή των μνημονίων. Την εποχή της απόλυτης κινεζοποίησης και βουλγαροποίησης της μεσαίας τάξης κυρίως αλλά και των κατώτερων στρωμάτων. Την εποχή της απόλυτης βίας και της καταπάτησης των δικαιωμάτων των μη εχόντων, για το καλό της πατρίδας.

Τα δεινά λοιπόν αυτής της πολιτικής είναι λίγο πολύ γνωστά και όλοι μας μπορούμε να γράψουμε τόμους για αυτά. Υπάρχει όμως και το χειρότερο. Κάποιοι θα πείτε ότι είναι η άνοδος της Χρυσής Αυγής. Ναι είναι, αλλά όχι μόνο.

Κατά την γνώμη μου είναι εξάπλωση απόψεων που δημιουργούν διχασμό. Απόψεις που ενώ όλα αυτά τα χρόνια δεν έβρισκαν βήμα τους δόθηκε η ευκαιρία όχι μόνο να εισακουστούν αλλά και οι εκφραστές τους να είναι σήμερα στην κυβέρνηση. Και δεν μιλώ μόνο για το αν η Χούντα ήταν επανάσταση και ο Παπαδόπουλος σωτήρας, αν το Πολυτεχνείο υπήρξε ή όχι, ή αν οι Γερμανοί ήταν φίλοι μας, όπως έλεγε ο Αρτέμης Μάτσας. Μακάρι να τα είχαμε όλα λυμένα και να ασχολούμασταν μόνο με αυτά. Αλλά το πράγμα έχει ξεφύγει παραπέρα και έχει γίνει πλέον επικίνδυνο.

"Είμαι οπαδός της παγκοσμιοποίησης δίχως όρια" είπε ο Στουρνάρας, όπως επίσης "μακάρι να μας αγόραζαν οι Τούρκοι". Αλήθεια, ρώτησε κανείς τους Τούρκους ποια η γνώμη τους για την παγκοσμιοποίηση; Μπορεί ο Έλληνας να αγοράσει μαρίνες στα παράλια της Μικράς Ασίας με την ίδια ευκολία που αγόρασαν οι Τούρκοι από τον καλύτερο Έλληνα πωλητή Άδωνι Γεωργιάδη; Είναι δυνατόν στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης να πουλάς σε τρίτους από τους οποίους δεν μπορείς να αγοράσεις ούτε μια πέτρα στα παράλια τους για να κάθεσαι να ψαρεύεις; Είναι σαν ο Αχμαντινετζαντ να πουλάει πυρινικό εργοστάσιο στο Ισραήλ εντός του εδάφους του Ιράν. Παγκοσμιοποίηση δίχως όρια, ε κύριε Στουρνάρα;

Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτά. Ειδικές ζώνες στη Θράκη, ξεπούλημα ζωτικών δημοσίων επιχειρήσεων όπως ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ κτλ. Και δεν ξέρουμε πόσα ακόμα υπάρχουν στην λίστα του ΤΑΙΠΕΔ το οποίο μάλιστα σε λίγο, γιατί δεν νομίζω να έχει τα κότσια να πει όχι ο yesman Σαμαράς, θα ελέγχουν ξένοι. Και δυστυχώς όλα αυτά κρύβονται πίσω από την εξαθλίωση και την ανέχεια του κόσμου που τεχνητά, κατά πως φαίνεται τελευταία, δημιούργησαν, και όταν αυτό δεν είναι αρκετό ξαφνικά γίνεται καμιά επίθεση στις 3 τα ξημερώματα στα γραφεία της ΝΔ, ή κάνουμε κανένα ντου σε καμία βίλα, ή κάνουμε καμιά προανακριτική για να βγάλει και κανένα φράγκο ο Ταμήλος. Και αυτά που πραγματικά είναι σοβαρά μένουν στην αφάνεια. 

Η παγκοσμιοποίηση δίχως όρια του Στουρνάρα και κατά συνέπεια της κυβέρνησης είναι στην ουσία ξεπούλημα δίχως όρια. Ξεπούλημα με εφήμερα ανταλλάγματα. Κάποια χρήματα δηλαδή για να βγαίνουν κάποιοι στα παράθυρα και να μας λένε ότι ο προϋπολογισμός πάει καλά.

Δεν είμαι αντίθετος στην παγκοσμιοποίηση. Υπό προϋποθέσεις είναι κάτι καλό. Αλλά αντί για παγκοσμιοποίηση άνευ όρων, θα ήθελα παγκοσμιοποίηση επί ίσης όροις και με όρια. Με εξασφάλιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Αλλά τι σας λέω τώρα...

TazManiac